bana susmayı öğrettin
susarken konuşmayı da
öyle dağlar gibi dikilmeyi
hayat
hiçlikte ağlamayı
kahrolmayı
hiçlikte gülmeyi
yüceliği
varoluşumun asaletini
hayat
eğilmemeyi
cesur durmayı
e r d e m i öğrettin
Yüreğinize iyilik tohumları ekin...
Büyüyüp yeşersinler... Kötülükleri yok etsin onlar...
----
Fikret Şimşek/_ZERRE_
skip to main |
skip to sidebar
zerrece
"Ey ayna! kırılınca anladım; kaç yüzün varmış."
1 yorum:
hayat neleri öğretmiyor ki
hayatın içindekiler
dışındakiler...
birde bir dolunay vardı ya gecede asılı...
unutmadı fikret abisini
hiç unutmamıştıda
izini kaybetmişti sadece gecenin
ve bir eylül yaprağı gibi süzülmüştü sadece...
en güzel günlere abicim
Yorum Gönder